ေဆာင္းရာသီကေျပာတယ္
-ေနထိုးတိုင္းသာအရည္ေပ်ာ္စတမ္းဆို
ငါ့ရင္ထဲမွာ နင္မ႐ွိတာၾကာခဲ့ၿပီ- တဲ့။
ႏွင္း -၂
ႏွင္းမွာ နာ့ဗ္ေၾကာေတြ႐ွိတယ္
အဲဒီ့အမွ်င္ေတြနဲ႔
သူ႔အသားစေတြကို ဆြဲကုပ္ထုပ္ပိုးထားတာ။
ႏွင္းခဲအထံုးတစ္ခုကိုယူၿပီး
ေျမေခြးေတြကို ပစ္ေပါက္တာမ်ိဳးမလုပ္နဲ႔။
ေျမေခြးနာ မနာ ေတာ့မသိ
ႏွင္းက နာတယ္။
ႏွင္း-၃
သူငိုတယ္
ဒီေတာင္ကိုမေက်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး - သူေျပာတယ္
အေႏြးထည္ထူထူ၀တ္ပါေတာ့ - သူမွာတယ္
1°C အပူခ်ိန္နဲ႔
ႏွင္းဟာဖ်ားခဲ့ပါၿပီ။
ႏွင္း -၄
ႏွင္းဟာအျပာေရာင္႐ွိပါတယ္
ႏွင္းဟာအျပာေရာင္႐ွိပါတယ္
ကင္းဗက္စ,ေပၚ ေဆးျပာေတြသုတ္လိမ္းရင္း
ပန္းခ်ီဆရာေလးကေျပာေနတယ္။
ယံုေပးလိုက္ၾကပါ
ယံုေပးသင့္ပါတယ္
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္းျပာေနတယ္။
ႏွင္း -၅
မိုးပ်ံပူေဖာင္းထဲ
ဟိုက္ဒ႐ိုဂ်င္နဲ႔အတူ
ႏွင္းမႈန္အနည္းငယ္ထည့္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
ဤကုသိုလ္ေၾကာင့္
အိမ္အျမန္ျပန္ေရာက္ခ်င္ပါၿပီ။
ႏွင္း -၆
ခလုပ္ႏွိပ္ရင္ ႏွင္းေတြက်လာမယ္။
သြားမထိနဲ႔
ေသာက္႐ူးမထနဲ႔
႐ိုမန္းတစ္မဆန္ခ်င္နဲ႔
ဓာတ္လိုက္တတ္တယ္။
ႏွင္း -၇
တံခါးဟဟၾကားထဲက
ႏွင္းေတြက်ေနတာျမင္ရတယ္။
ေသာ့မခတ္ထားေပမယ့္
ဖြင့္ဖို႔ေသာ့ကို႐ွာေနမိပါတယ္။
ႏွင္း -၈
ပံုျပင္ထဲက ယုန္မင္းကေျပာတယ္
-ဗိုက္ဆာေနလား။ ငါ့အသားကိုစားပါ-
မီးပံုထဲခုန္ဆင္းတယ္။
ပံုျပင္ထဲကႏွင္းကေျပာတယ္
-သိပ္ခ်မ္းေနလား။ ငါ့ကိုေလာင္စာလုပ္ပါ-
မီးပံုထဲခုန္ဆင္းတယ္။
ႏွင္း -၉
ႏွင္းေတြဟာလည္း
ေဆာင္းခိုၾကတယ္ထင္ရဲ႕။
ေႏြဦးေရာက္ၿပီ လို႔ ေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္မွ
တုန္ယင္မႈနဲ႔အတူ ႏွင္းႂကြင္းမ်ားေႂကြက်။
ႏွင္း -၁၀
အေႏြးထည္၀တ္ထားသူတစ္ေယာက္
အက်ႌမ႐ွိသူတစ္ေယာက္။
အံ့ၾသဖြယ္
စိတ္ပ်က္ဖြယ္
အေႏြးထည္ေပၚမွာပဲ
ႏွင္းမ်ားတင္က်န္ေနခဲ့တယ္။
ႏွင္း - ၁၁
ဖန္မီးအိမ္ကား
မ်က္ႏွာနီျမန္းလွ်က္
ေခြၽးစို႔တုန္ရီစြာ
ႏွင္းလား ဟု ႏူးည့ံစြာေမးေသာအခါ . .
. .
သူမသည္ မ်က္လႊာကိုခ်လိုက္၏။
ႏွင္း - ၁၂
မနက္က ႏွင္းလမ္းေျခရာမ်ား
ညေနတြင္ေပ်ာက္သြားၿပီ
စမ္းေခ်ာင္းသည္ ၾကည္ျမဲၾကည္လွ်က္
လမ္းမ်ားသည္ နီျမဲနီလွ်က္။
ႏွင္း - ၁၃
ယံုလားဟု ေမးေသာ္လည္း
ခ်မ္းတယ္ဟုသာ ေျဖလိုက္မိ၏။
ျဖဴရဲ႕လားဟု ေမးေသာအခါတြင္မူ
ခ်စ္တယ္ဟုသာ ေျဖျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ႏွင္း - ၁၄
ဖာ႐ိုးဘုရင္၏ႏွင္းမ်ားေရာက္လာသည္
ပိရမစ္လို ႏွင္းေတြပံုေန၏။
နီ႐ိုးဘုရင္၏ ႏွင္းမ်ားႂကြခ်ီလာၿပီ
မီးပံုမ်ားအလိုေလ်ာက္ၿငိမ္းသြား၏။
အညတရႏွင္းေလးကား ျမက္ဖ်ားတြင္ၿငိမ္ေနသည္
သင္တို႔ေတြအရည္မေပ်ာ္တတ္ေသးဘူးလားဟုေမးရင္း
ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ၀င္းလက္သြားေတာ့၏။
ႏွင္း - ၁၅
ႏွင္းသည္
ထူးျခားစြာပင္ ဆူညံေနသည္။
ဟိုတစ္ဖက္မွာပြဲေတာ္႐ွိမည္အထင္ျဖင့္
ေ႐ွ႕ကိုေျခတစ္လွမ္းတုိးေသာအခါ
ႏွင္းသည္ ခပ္စိမ္းစိမ္းျပံဳးျပလိုက္သည္။
ႏွင္း - ၁၆
ခ်မ္းလြန္း၍ထင္သ
သံလ်က္ဓားသြားလည
ေသနတ္ေျပာင္းဝလည
CCTV ကင္မရာကိုႏွင္းမ
ရာဇဝင္သတ္မွတ္ခ်
မ႐ွက္မေၾကာက္ေပြ
ႏွင္း - ၁၇
ဒန္ဖလားထဲ အေႂကြေစ့ေတြမ်ား
- ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ
မ်က္မျမင္အဘိုးႀ
က်ီစားသန္သူ ႏွင္းစက္ရယ္။
ႏွင္း - ၁၈
- အိမ္ျပင္မွာအိပ္
ပန္းပြင့္ေလးေတြ
ဟု ႏွင္းေမေမ က ႏွင္းသမီးေလးကို
- စိတ္ထားေကာင္းရင
ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာေဝ
ႏွင္းေမေမက ႏွင္းေတာသူမေလးက
မွဴးေနဝန္း
No comments:
Post a Comment