Monday, June 8, 2015
အပြင့္စနစ္
အပြင့္စနစ္
ၿမိဳ႕ေတာ္က သူ႔ခါးကိုဆတ္ခနဲလိမ္ခ်ိဳးလိုက္တယ္
ၿမိဳ႕ေတာ္သားအခ်ိဳ႕ အေညာင္းအညာေျပလြင့္စင္ထြက္သြားတယ္
တုတ္မယ့္ပ်ားေတြ ပ်ံလာၿပီ
စုပ္မယ့္ ျခင္ေတြေျပးလာၿပီ
မွန္ဘီလူးနဲ႔လကၡဏာဆရာကေတာ့ ဒါဟာေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္ေတြတဲ့
အေသခံဗံုးခြဲစစ္ဆင္ေရးတဲ့
ဒါေပမယ့္ ၀ါးလံုးနဲ႔ရမ္းလိုက္တဲ့အလံတလူလူေၾကာင့္
ဒီအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္သြားတယ္
ေအာင္ၿပီဆိုၿပီး လက္သီးဆန္႔တန္းတာ
လက္ေမာင္းရင္းေတြျပဳတ္ထြက္ကုန္တယ္
သီခ်င္းေတြဟာ သံစဥ္ေတြခ်ိဳလာၿပီး ေကာ့ဒ္ေတြလြယ္လာတယ္
လူသားအားလံုး ေဆာင္းတြင္း၀တ္ဦးထုပ္ကိုေဆာင္းၿပီး
ရက္ပါေတြလို ေခါင္းဆတ္ေနၾကတယ္
ဘယ္ကုိၾကည့္ၾကည့္ ေတာင္ခိုးေတြမေ၀ေတာ့ဘူး
ဒါနဲ႔ပဲ အသင့္ထုပ္ပိုးၿပီး ျမဴႏွင္းေတြကိုတင္သြင္းလိုက္တယ္
ကရင္အိုလင္မယားခမ်ာ ဗယာေၾကာ္အခ်ဥ္မ႐ွိလို႔
ကိုကာကိုလာနဲ႔ တို႔တို႔စားရ႐ွာတယ္
ေရာဘတ္ပတ္တာဆန္ကဒ္ျပားနဲ႔ သူတို႔ကလက္ထပ္ေတာ့
ငါတို႔က စမတ္ဖုန္းေတြနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္တယ္
တကယ္တမ္းက ဒါဟာ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ပါပဲ
ပထမလက္တြဲေဖာ္ဟာ အသုဘကေ၀တဲ့ ယပ္ေတာင္ေတြျဖစ္တယ္
သမၼတႀကီးရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေတာ္႐ႈိးပြဲမွာ
နီနီခင္ေဇာ္က lead ဂစ္တာလာတီးတယ္
ပရိသတ္ေတြ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းအားေပးေနခ်ိန္မွာ
အာဖရိကဟာ အေမရိကတိုက္ဆီကို ျပန္လည္ေျပးကပ္သြားတယ္
ကြၽန္ကုန္ကူးဖို႔လြယ္လာတယ္
ဂ်က္စပဲ႐ိုးဟာ မုတ္ဆိတ္ကိုပိုၿပီး သ လာတယ္
ေနမ၀င္အင္ပါယာဟာ ႏွစ္ ၁၀၀ေလာက္ေစာၿပီး ျဖစ္ထြန္းလာတယ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္းအရြယ္ေရာက္လာေရာ
ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ တကယ္ကိုေခတ္မီတိုးတက္ေနၿပီေပါ့
ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး တကယ္မေသသင့္ ေသးဘူးဗ်လို႔
သူေျပာတယ္
ၿပီးေတာ့ ေႂကြပန္းကန္လံုးထဲ လက္ဖက္ရည္ငွဲ႔ၿပီး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို တကိုယ္လံုးယိမ္းၿပီး ရြတ္ေနေလရဲ႕။
မွဴးေန၀န္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment